پاسخ به یک سوال/ مقاومت به انسولین با دیابت فرق دارد!

مقاومت به انسولین و دیابت ارتباط نزدیکی با هم دارند. اما همه افرادی که به انسولین مقاوم هستند دیابت ندارند و همه افراد مبتلا به دیابت، به انسولین مقاوم نیستند. با این حال، مقاومت به انسولین شانس ابتلا به پیش دیابت و دیابت نوع 2 را افزایش می‌دهد.

به گزارش دیاپرس، هنگامی که فردی مبتلا به پیش دیابت یا دیابت است یا در حال توسعه مقاومت به انسولین است، بدن او نمی‌تواند به طور طبیعی انسولین را تولید یا استفاده کند. اگر بدن مجبور است بیش از حد معمول انسولین ترشح کند تا سطح قند خون را به اندازه کافی مدیریت کند، در این صورت مقاومت به انسولین اتفاق می‌افتد.

ایجاد پیش دیابت و دیابت نوع 2 زمانی اتفاق می افتد که بدن به قدری در برابر انسولین مقاوم باشد که پانکراس دیگر نمی‌تواند انسولین کافی برای حفظ سطح معمول قند خون بسازد و سلول های شما به انسولینی که بدن ترشح می‌کند، پاسخ نمی‌دهند. افراد مبتلا به دیابت باید سطح قند خون خود را با رژیم غذایی، ورزش و گاهی اوقات داروهای تجویزی مانند متفورمین یا انسولین کنترل کنند.

مقاومت به انسولین منجر به دیابت نوع 1 نمی‌شود. در این وضعیت خودایمنی، سیستم ایمنی بدن سلول‌های بتای انسولین‌ساز پانکراس را از بین برده است و بنابراین هیچ انسولینی در بدن ساخته نمی‌شود. اما افراد مبتلا به دیابت نوع 1 می‌توانند به مرور زمان به انسولین مقاوم شوند که مدیریت سطح قند خون را دشوارتر می‌کند.

از جمله علائم مرتبط با مقاومت به انسولین شامل:

سطح قند خون بالاتر از حد طبیعی (100 میلی گرم در دسی لیتر یا بالاتر اگر چند ساعت غذا نخورده باشید)
تری گلیسیرید ناشتا 150 میلی گرم در دسی لیتر یا بالاتر
کلسترول LDL بالا
فعالیت بدنی کم و بی تحرکی
چاقی و اضافه وزن
تیرگی و ضخیم شدن بخش‌هایی از پوست: برخی از مناطق پوستی که تیره‌تر و ضخیم‌تر از حد معمول هستند (آکانتوز نیگریکانس) نیز ممکن است نشانگر مشکلات مقاومت به انسولین باشد.
فشار خون 130 بر 80 میلیمتر جیوه یا بالاتر
میانگین آزمایش گلوکز 3 ماهه (A1C) بین 5.7٪ -6.3٪
سطح کلسترول HDL زیر 40 میلی گرم در دسی لیتر در مردان یا کمتر از 50 میلی گرم در دسی لیتر در زنان/ Health line