نزدیک شدن به ماه رمضان/ آیا دیابتی ها می توانند روزه بگیرند؟

داده های جهانی اخیر حاکی از آن است که بیش از 148 میلیون مسلمان مبتلا به دیابت هستند که حدود، 116 میلیون نفر از آنها روزه گرفتن را انتخاب می کنند. این موضوع، نشان دهنده تمایل بالا برای انجام فرائض دینی است

یافته‌های پژوهش های قبلی نشان می‌دهند که تنها نیمی از بیماران، هرگونه مشاوره یا توصیه‌ در مورد روزه‌داری را دریافت می‌کنند و آن گروه از بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 که روزه گرفتن برای آنها پرخطر یا بسیار پرخطر به شمار می آمد، پس از دریافت آموزش ساختاریافته قبل از رمضان، با موفقیت روزه گرفتند (4). اخیراً، مطالعه ای نشان داد که علیرغم خطرات مرتبط با روزه‌داری برای افراد مبتلا به دیابت نوع 1، تقریباً نیمی از شرکت‌کنندگان در این مطالعه 30 روز کامل ماه رمضان را بدون تغییر قابل توجهی در رویدادهای مرتبط با افت قند خون روزه گرفتند.

همچنین تعدادی از مطالعات خطر ابتلا به کتواسیدوز دیابتی (افزایش مقدار کتون در خون) را در بیماران دیابتی نوع 1 مورد بررسی قرار دادند اما هیچ افزایش خطری را مشاهده نکردند . همچنین در کودکان، پایش گلوکز مدوام، کمک می کند که بدون افت قند شدید یا کتواسیدوز روزه بگیرند. یک پژوهش در بیماران دیابتی نوع 1 و 2 نشان داد که نظارت فعال قندخون، تنظیم داروها، مشاوره رژیم غذایی، تنظیم دوز دارو و آموزش به بیمار به طور قابل توجهی خطر عوارض حاد دیابت را در بیماران روزه دار کاهش می دهد.

نتیجه گیری:

بیماران دیابتی می توانند روزه های اسلامی بگیرند، اما ارزیابی سطح خطر بیمار قبل از رمضان با هدف ارائه راهنمایی و آموزش، توانمندسازی بیمار، تنظیم داروها و توصیه‌های عمومی، بسیار مهم است. افرادی که در گروه پرخطر تا بسیار پرخطر قرار دارند، باید توسط مراقب سلامت تحت نظر باشد. در غیر این صورت روزه گرفتن در ماه رمضان می تواند خطراتی را برای بیماران دیابتی ایجاد کند؛ از جمله تشدید بیماری های موجود و احتمال افت قند یا افزایش قند خون.