سوال: آیا اختلال بینایی ناشی از دیابت قابل بازگشت است؟

مقدمه: دیابت نوع 2 با افزایش شیوع اختلال بینایی در مقایسه با جمعیت غیر دیابتی مرتبط است و علل مهم نابینایی در افراد مبتلا به دیابت شامل آب مروارید، از بین رفتن ماکولا وابسته به سن، گلوکوم و عیوب انکساری اصلاح نشده است (3, 4). اختلال بینایی با افزایش سن، مدت طولانی‌تر دیابت، شاخص توده بدنی بالاتر، سطح تحصیلات پایین‌تر و استفاده از انسولین مرتبط است(5, 6, 7).

برایند شواهد:

برای پرداختن به این موضوع، یک مطالعه جامع نشان داد که ماده ای به نام فسفوکراتین با افزایش عملکرد میتوکندری و کاهش علائم مرتبط با دیابت و نشانگرهای بیوشیمیایی، تأثیر محافظتی عمیقی در برابر آسیب به شبکیه چشم در دیابت اعمال می کند. این یافته های قابل توجه به طور محکم این ماده را به عنوان یک راه درمانی بالقوه برای مبارزه با آسیب به شبکیه چشم در دیابت نشان می دهد (8).

در مطالعه ای، محققان افراد مبتلا به دیابت بدون اختلال بینایی قابل تشخیص بالینی را به‌مدت 2 هفته تحت درمان با داروی سینمت قرار دادند  و یافته‌های آنها را با افراد کنترل (افراد بدون دیابت) مقایسه کردند. نتیجه ای که از این مطالعه به دست آمد حاکی از آن بود که درمان با این دارو ممکن است اختلال عملکرد شبکیه را معکوس کند (9).

در یک مطالعه دیگر این نتیجه به دست آمد که لیزر درمانی یک نوع درمان موثر برای ادم ماکولا دیابتی (مسدود شدن قسمت مرکزی شبکیه در پشت چشم) است و از آنجایی که تغییرات ساختاری در دوره اولیه برگشت پذیر است، شروع زودهنگام درمان مهم می باشد. نتایج خوبی پس از لیزردرمانی در بیماران مبتلا به ادم ماکولا کوتاه مدت و بینایی خوب حاصل می شود (10).

در پژوهشی که در سال 2022 منشر شد محققان گزارش کردند که در حال حاضر، هیچ درمان موثری برای متوقف کردن یا معکوس کردن نابودی عصبی و عروقی ناشی از دیابت در شبکیه وجود ندارد. درک مکانیسم مولکولی رتینوپاتی دیابتی (نوعی اختلال بینایی) برای پیشرفت درمان های موثرتر برای بیماری های چشمی مرتبط با دیابت ممکن است در آینده روشن شود (11).

در مطالعه ای که باهدف بررسی رابطه بین اختلالات ریتم شبانه روزی، دیابت و رتینوپاتی دیابتی انجام شد محققان اظهار داشتند درمان های پیشرفته برای رتینوپاتی دیابتی پیشرفت بیماری را کند می کند اما در درمان یا معکوس کردن آن ناکام اند. محققان به این نتیجه رسیدند که عملکرد غیر طبیعی ریتم شبانه روزی منجر به متابولیسم غیرطبیعی گلوکز شده و باعث ایجاد رتینوپاتی دیابتی می شود بنابراین مطالعه ما بینش های جدیدی را در مورد پیشگیری و درمان رتینوپاتی دیابتی ارائه می دهد (12).

نتیجه گیری

اختلال بینایی ناشی از دیابت می تواند درجات مختلفی از برگشت پذیری داشته باشد. تشخیص زودهنگام و مدیریت اختلالات بینایی از طریق معاینات منظم چشم، کنترل خوب قند خون، و ورزش بدنی می تواند به پیشگیری و به طور بالقوه معکوس کردن اختلال بینایی کمک کند. با این حال، عواملی مانند سن بالاتر، طول مدت طولانی‌تر دیابت و بیماری سیستم عصبی محیطی دیابتی با اختلال بینایی برگشت‌ناپذیر در بیماران دیابتی مرتبط هستند. بنابراین، در حالی که برخی از جنبه های اختلال بینایی ناشی از دیابت با مدیریت صحیح قابل برگشت هستند، برخی دیگر ممکن است بسته به شرایط خاص و عوامل خطر فرد غیر قابل برگشت باشند.

منابع

1. Organisation WH. Global report on diabetes mellitus 2018 [Available from: http:// www. who. int.
2. Fraser Freeman K, Cole P, Eleanor Faye O, Freeman P, Gregory Goodrich O, Stelmack J. Optometric clinical practice guideline care of the patient with visual impairment. American Optometric Association. 2007;10:6-8.
3. Latha S, Preethi Y. Visual impairment in Type 2 Diabetes mellitus in comparison with non diabetic population in a suburban area of Tamilnadu, India. International Journal of Medical Reviews and Case Reports. 2022;6(2):11-.
4. Zhang X, Gregg EW, Cheng YJ, Thompson TJ, Geiss LS, Duenas MR, et al. Diabetes mellitus and visual impairment: national health and nutrition examination survey, 1999-2004. Archives of Ophthalmology. 2008;126(10):1421-7.
5. Cui Y, Zhang L, Zhang M, Yang X, Zhang L, Kuang J, et al. Prevalence and causes of low vision and blindness in a Chinese population with type 2 diabetes: the Dongguan Eye Study. Scientific Reports. 2017;7(1):11195.
6. Al-Till MI, Al-Bdour MD, Ajlouni KM. Prevalence of blindness and visual impairment among Jordanian diabetics. European journal of ophthalmology. 2005;15(1):62-8.
7. Bamashmus MA, Gunaid AA, Khandekar RB. Diabetic retinopathy, visual impairment and ocular status among patients with diabetes mellitus in Yemen: a hospital-based study. Indian journal of ophthalmology. 2009;57(4):293-8.
8. Qaed E, Alyafeai E, Al-Maamari A, Zaky MY, Almoiliqy M, Al-Hamyari B, et al. Uncovering the Therapeutic Potential of Phosphocreatine in Diabetic Retinopathy: Mitigating Mitochondrial Dysfunction and Apoptosis via JAK2/STAT3 Signaling Pathway. Journal of Molecular Neuroscience. 2024;74(1):11.
9. Motz CT, Chesler KC, Allen RS, Bales KL, Mees LM, Feola AJ, et al. Novel detection and restorative levodopa treatment for preclinical diabetic retinopathy. Diabetes. 2020;69(7):1518-27.
10. Mrugacz M, Krajewska M, Bryl A, Szuszkiewicz M. [Evaluate the effectiveness of laser therapy in the treatment of diabetic maculopathy]. Pol Merkur Lekarski. 2013;34(204):351-4.
11. Ko GY-P, Yu F, Bayless KJ, Ko ML. MicroRNA-150 (miR-150) and diabetic retinopathy: is miR-150 only a biomarker or does it contribute to disease progression? International Journal of Molecular Sciences. 2022;23(20):12099.
12. Liu W-j, Chen J-y, Niu S-r, Zheng Y-s, Lin S, Hong Y. Recent advances in the study of circadian rhythm disorders that induce diabetic retinopathy. Biomedicine & Pharmacotherapy. 2023;166:115368.