هورمون گوارشی، یک بازیگر کلیدی در مدیریت چاقی و دیابت دیابت

به گزارش دیاپرس، دیابت نوع دو (T2DM) یک نگرانی قابل توجه برای سلامتی در سراسر جهان است و چاقی به عنوان یک عامل خطر اصلی آن می باشد. یک هورمون پپتیدی گوارشی به نام GLP-1 به عنوان یک بازیگر کلیدی در مدیریت چاقی و دیابت دیابت ظاهر شده است که بر عملکرد پانکراس، گلوکز خون، سیری و مصرف غذا تأثیر می گذارد. ترشح GLP-1 در T2DM کاهش می یابد و استراتژی های متمرکز بر ترشح GLP-1 از طریق اصلاح رژیم غذایی پتانسیل درمانی آن را در مبارزه با چاقی و T2DM نشان می دهد.

عملکردهای فیزیولوژیکی GLP-1 در داخل محور روده-مغز-پانکراس

GLP-1 عمدتاً توسط سلول‌هایی در دستگاه گوارش تولید می‌شود. مطالعات آزمایشگاهی و حیوانی نشان می دهد که مواد مغذی ناشی از فیبر و اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه باعث ترشح GLP-1 می شوند. GLP-1  ترشح انسولین را افزایش می دهد، ترشح گلوکاگون را کاهش می دهد، توده سلول های β پانکراس را افزایش می دهد، حرکت دستگاه گوارش را تنظیم می کند و به طور بالقوه به محافظت عصبی کمک می کند. GLP-1 را می توان یک هدف امیدوارکننده برای مداخلات تغذیه ای و تحقیقات بیشتر در نظر گرفت.

پاسخ GLP-1 تحریک شده با غذا

یک بررسی همچنین مطالعاتی را با استفاده از آزمون‌های تحمل غذای مخلوط (MMTT) برای ارزیابی پاسخ‌های GLP-1 در افراد مبتلا به NGT، IGT، یا T2DM تجزیه و تحلیل کرد. نتایج حاصل از چالش های متنوع وعده های غذایی حاکی از افزایش و کاهش پاسخ GLP-1 در T2DM در مقایسه با NGT/IGT است. ناهمگونی در وعده‌های غذایی آزمایشی و ناسازگاری در پاسخ‌های GLP-1 نیاز به تحقیقات بیشتر با گروه‌های مشخص‌شده برای ارزیابی بهتر پاسخ‌های GLP-1 تحریک‌شده با وعده‌های غذایی را برجسته می‌کند.

نقش ترکیب وعده غذایی برای ترشح GLP-1

بررسی تأثیر وعده‌های غذایی کامل یا الگوی وعده‌های غذایی بر ترشح GLP-1 برای درک تغذیه انسان بسیار مهم است، زیرا ترکیب وعده‌های غذایی می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی بر نتایج مطالعات وعده غذایی تأثیر بگذارد. تجزیه و تحلیل 14 مطالعه مداخله با استفاده از وعده های غذایی ، یافته های غیرقاطعانه ای را نشان داد. با این وجود، مداخلات حاوی غذاهای گیاهی، یک وعده غذایی گیاهی، یا محتوای فیبر و پروتئین بالاتر، افزایش ترشح GLP-1 پس از غذا را در افراد با پروفایل‌های متابولیک متفاوت نشان داد. با این حال ، تأثیر ترکیب کربوهیدرات بر پاسخ های GLP-1 متناقض به نظر می رسد.

ترشح GLP-1 پس از مداخلات رژیم غذایی میان مدت و طولانی مدت

شواهد نشان می‌دهد که رژیم‌های غذایی که باعث بهبود سلامتی می شوند مانند رژیم غذایی سرخپوشان یا مدیترانه‌ای برای کاهش فشار خون بالا ممکن است ترشح GLP-1 ناشتا و پس از غذا را افزایش دهند. علاوه بر این، افزایش پروتئین در رژیم های غذایی به نظر می رسد به بهبود پایدار در سطح GLP-1 کمک می کند. با این حال، تعداد محدودی از مطالعات مقایسه ای نیاز به تحقیقات بیشتر برای روشن کردن مکانیسم های مداخلات غذایی و اثرات طولانی مدت بر تنظیم GLP-1 دارد.

عوامل مرتبط با رژیم غذایی موثر بر ترشح GLP-1

عوامل مختلف مرتبط با رژیم غذایی که به طور بالقوه بر ترشح GLP-1 تأثیر می گذارند عبارتند از شاخص توده بدن (BMI)، کاهش وزن، تحمل گلوکز، ترکیب وعده غذایی، جنسیت و میکروبیوتای روده. تست‌های استاندارد وعده غذایی با ترکیب دقیق مواد مغذی و تجزیه و تحلیل‌های مرتبط با روده در مطالعات دقیق برای نتیجه‌گیری قوی در مورد پاسخ‌های GLP-1 ضروری است.

نتیجه

در مطالعات GLP-1 ناهماهنگی هایی وجود دارد. با این حال، بر تأثیر عواملی مانند مشخصات متابولیک، جنسیت، میکروبیوم روده، تحمل گلوکز، BMI، داروهای ضد دیابت، رفتار غذایی، و ترکیب مواد مغذی را تاکید می‌کنند. تعدیل ترشح GLP-1 از طریق مداخلات غذایی، به ویژه در زمینه رژیم های غذایی طولانی مدت و الگوهای غذایی، پتانسیل پیشگیری و درمان جامع بیماریهای متابولیک را دارد که نیاز به تحقیقات بیشتر در این زمینه دارد./ news-medical.net