مساله ای به نام تغییرات اپی ژنتیک/ این تغییرات باعث ابتلا به بیماری دیابت میشود؟

تغییرات اپی ژنتیک تغییراتی در نحوه عملکرد ژن ها می باشد که در اثر محیط و رفتارهای شما می تواند ایجاد شود. مطالعه جدیدی که توسط محققان دانشگاه لوند انجام شد، از این ایده که تغییرات اپی ژنتیکی می تواند باعث دیابت نوع 2 شود، حمایت بیشتری می کند. محققانی که در پشت یافته های جدید منتشر شده در Nature Communications هستند، اکنون قصد دارند روش هایی را برای پیشگیری از بیماری توسعه دهند. ما ژن های خود را از والدین خود به ارث می بریم و به ندرت تغییر می کنند. با این حال، تغییرات اپی ژنتیکی که به دلیل عوامل محیطی و سبک زندگی ایجاد می شود، می تواند بر عملکرد ژن ها تأثیر بگذارد.

به گزارش دیاپرس و به نقل از شارلوت لینگ، پروفسور دیابت و اپی ژنتیک در مرکز دیابت دانشگاه لوند (LUDC) که این مطالعه را رهبری می‌کند “مطالعه گسترده جدید ما یافته های قبلی ما از مطالعات کوچکتر را تایید می کند و نشان می دهد که تغییرات اپی ژنتیکی می تواند به ایجاد دیابت نوع 2 کمک کند. در این مطالعه، ما همچنین ژن های جدیدی را شناسایی کرده ایم که بر پیشرفت بیماری تاثیر می گذارند. امیدواریم با کمک این نتایج، بتوانیم روش‌هایی را توسعه دهیم که بتوان از آنها برای پیشگیری از دیابت نوع 2 استفاده کرد.”

تغییرات اپی ژنتیکی مشابه

محققان تغییرات اپی ژنتیک را در سلول‌های تولیدکننده انسولین مطالعه کردند و 5584 مکان را در ژنوم یافتند که تغییرات آن بین افراد مبتلا به دیابت نوع 2 و افراد بدون این بیماری تفاوت داشت. همان تغییرات اپی ژنتیکی که در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 مشاهده شد، در افرادی با سطح قند خون بالا نیز مشاهده شد که خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد.

تینا رون، نویسنده اصلی و محقق در LUDC می گوید: “ما که اپی ژنتیک را مطالعه می کنیم، مدتهاست تلاش کرده ایم بفهمیم که آیا تغییرات اپی ژنتیکی باعث دیابت نوع 2 می شود یا اینکه آیا این تغییرات پس از توسعه بیماری رخ می دهد. زیرا ما همان تغییرات اپی ژنتیکی را در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 و افراد در معرض خطر مشاهده کردیم. ما نتیجه می گیریم که این تغییرات ممکن است در ایجاد دیابت نوع 2 موثر باشد.

این مطالعه 203 ژن را با بیان متفاوت در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 در مقایسه با گروه کنترل شناسایی کرد. محققان دریافتند که ژن RHOT1 تغییرات اپی ژنتیکی را در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 نشان می دهد و همچنین نقش کلیدی در ترشح انسولین در سلول های تولید کننده انسولین دارد. هنگامی که آنها بیان ژن RHOT1 را در سلول های اهداکنندگان بدون دیابت نوع 2 از بین بردند، ترشح انسولین کاهش یافت.

تینا رون می‌گوید: «وقتی ما همان نوع سلول‌ها را در موش‌های دیابتی بررسی کردیم، متوجه کمبود RHOT1 شدیم که اهمیت این ژن برای ترشح انسولین را تأیید می‌کند.

روش هایی که می تواند از ابتلا به این بیماری جلوگیری کند

یکی از اهداف این تحقیق ایجاد یک نشانگر زیستی مبتنی بر خون است که می تواند پیش بینی کند چه کسانی در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع 2 هستند. بنابراین، محققان بررسی کردند که آیا نتایج آنها از سلول های تولید کننده انسولین در پانکراس در خون افراد زنده منعکس می شود یا خیر.

عواملی مانند رژیم غذایی ناسالم، سبک زندگی کم تحرک و افزایش سن خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را افزایش می دهند و همچنین بر اپی ژنتیک ما تأثیر می گذارند. با مطالعه جدید، محققان مکانیسم های جدیدی را شناسایی کرده اند که ممکن است امکان توسعه روش هایی را برای کمک به پیشگیری از دیابت نوع 2 فراهم کند.

شارلوت لینگ: “اگر ما موفق به ایجاد یک نشانگر زیستی اپی ژنتیکی شویم، می‌توانیم افراد دارای تغییرات اپی ژنتیکی را قبل از اینکه بیمار شوند شناسایی کنیم. به عنوان مثال، این افراد می‌توانند توصیه‌های شخصی‌سازی شده درباره سبک زندگی دریافت کنند که می‌تواند خطر ابتلا به بیماری را کاهش دهد، یا می‌توانیم روش‌هایی را توسعه دهیم که هدف آن اصلاح فعالیت ژن‌های خاص با استفاده از ویرایش اپی ژنتیک است.”/ ارتباطات طبیعت