اختلالات تغذیه‌ای پاشنه آشیل بیماری های غیرواگیر/ مشکلی که مردم از آن بیخبرند

اختلالات تغذیه‌ای(Eating Disorders) یک نوع اختلال جدی در سلامت روانی هستند که با اختلالات شدید در رفتارهای تغذیه‌ای و افکار و احساسات مرتبط توصیف می‌شوند. این اختلالات می‌توانند بیماری‌هایی از جمله مشکلات قلبی، انحرافات در سیستم هورمونی، مشکلات گوارشی و مشکلات استخوانی را به وجود آورند. اختلالات تغذیه‌ای به چهار زیرگروه اصلی تقسیم می‌شوند:

• اختلال انورکسی (Anorexia nervosa – AN): افراد با این اختلال تلاش می‌کنند که وزن خود را به طور نامعقولی کاهش دهند و از خوردن غذا حتی به مقدار کم نیز اجتناب می‌کنند.
• اختلال بلیمیا (Bulimia nervosa – BN): افراد مبتلا به این اختلال، دوره‌های بیش‌خوری شدید دارند که پس از آن‌ها به روش‌های پاکسازی مانند استفراغ یا استفاده از مسهل‌ها می‌پردازند.
• اختلال گرسنگی بیش از حد (Binge eating disorder – BED): شامل بیش‌خوری‌های مکرر و ناگهانی است؛ بدون اینکه افراد در وضعیت گرسنگی باشند. اما پس از آن احساس خجالت و افسردگی شدید دارند.
• اختلالات تغذیه مشخص‌شده یا نامشخص (OSFED/UFED): اختلالاتی که در هیچ یک از دسته‌بندی‌های فوق قرار نمی‌گیرند؛ یعنی اختلالاتی هستند که علائم اختلالات تغذیه را دارند اما برای تشخیص بالینی کافی نیستند.

به گزارش دیاپرس، عوامل خطر ابتلا به اختلالات تغذیه‌ای شامل عوامل بیولوژیکی و روانی است. عوامل بیولوژیکی شامل وراثت‌پذیری و سابقه‌ی خانوادگی است که در انتقال این اختلالات نقش دارند. عوامل روانی نیز شامل ویژگی‌هایی مانند کمال‌گرایی، عدم انعطاف‌پذیری شناختی-رفتاری و اختلالات اضطرابی مانند فوبیاهای خاص و اضطراب اجتماعی می‌باشند.

اختلالات تغذیه‌ای را می‌توان به طور موثر درمان کرد. هرچه این اختلالات زودتر تشخیص داده شوند، درمان آن‌ها آسان‌تر است. بهبودی ممکن است ماه‌ها یا سال‌ها طول بکشد، اما اکثریت افراد بهبود می‌یابند.

ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی برای اختلالات تغذیه‌ای، شامل روانپزشکان، روانشناسان، پزشکان، متخصصان تغذیه یا مشاوران تغذیه، مددکاران اجتماعی، کاردرمانگران و پرستاران هستند و مداخلات درمانی شامل آموزش و مشاوره رژیم غذایی، مداخلات روانشناختی و درمان بیماری‌های روانی همزمان مانند افسردگی و اختلالات اضطرابی است./نیوز مدیکال