» آخرین خبرها » آیا مصرف انسولین، باعث ابتلا به سایر بیماری‌ها می‌شود؟
انسولین
آخرین خبرها - بیماری های غیرواگیر - پژوهش و تحقیقات - دیابت - سبک زندگی - سوالات بیماران

آیا مصرف انسولین، باعث ابتلا به سایر بیماری‌ها می‌شود؟

1402-11-21 4080

مقدمه

انسولین برای حفظ ثبات گلوکز خون، عمدتاً با تسهیل جذب گلوکز پس از غذا به سلول‌های عضلانی و چربی از طریق جابجایی ناقل گلوکز، ضروری است (1). در افراد مبتلا به دیابت نوع 1، غده لوزالمعده دیگر قادر به تولید انسولین نیست. سلول‌های بتای این غده که این مسوولیت را بعهده دارند در این افراد از بین رفته  و برای استفاده از گلوکز از وعده‌های غذایی نیازمند به تزریق انسولین هستند. افراد مبتلا به دیابت نوع 2 انسولین تولید می‌کنند، اما بدن آن‌ها به خوبی به آن پاسخ نمی‌دهد. برخی از افراد مبتلا به دیابت نوع 2 به قرص یا تزریق انسولین نیاز دارند (2). به نظر می‌رسد سطوح نرمال متوسط و بالای انسولین در افراد سالم یک عامل خطر برای ایجاد سایر بیماری‌ها باشد. بنابراین در این گزارش به بررسی این موضوع پرداخته ایم.

برایند شواهد

مطالعات اپیدمیولوژیک نشان می‌دهد سطوح بالای انسولین ناشتا (و مقاومت به انسولین همزمان) در کودکان و نوجوانان با افزایش وزن زیاد در سال‌های بعدی مرتبط است (3). این نتیجه با این مشاهدات نیز مطابقت دارد که انسولین درمانی باعث افزایش وزن می‌شود (4). همچنین افرادی که از نظر ژنتیکی ترشح انسولین بیشتری در مقابل دریافت گلوکز خوراکی دارند، شاخص توده بدنی (BMI) بالاتری را نشان می‌دهند (5).

هیپرانسولینمی (انسولین بیش از حد در خون) حساسیت سلول‌ها را در برابر استرس افزایش می‌دهد. بنابراین قرار گرفتن طولانی مدت سلول‌ها در معرض غلظت بالای انسولین می‌تواند آسیب زننده تلقی شود (6, 7). در مطالعات اپیدمیولوژیک دیابت نوع 2، به طور مداوم مشاهده شده است که افزودن انسولین به رژیم درمانی یا تشدید درمان با انسولین منجر به نرخ بالاتری از حوادث قلبی عروقی می‌شود و این خطر با افزایش دوز انسولین افزایش می‌یابد (8, 9). یک متاآنالیز از 11 مطالعه اپیدمیولوژیک آینده‌نگر نشان داد که خطر پرفشاری خون در افرادی که بالاترین سطح انسولین را داشتند، نسبت به افراد با پایین‌ترین سطح انسولین ناشتا، بیشتر بود (10).

علاوه بر این، هیپوگلیسمی (افت قند خون) مرتبط با انسولین، ممکن است خطر زوال عقل را در دراز مدت افزایش دهد (11) که افزایش خطر زوال عقل در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 که از انسولین استفاده می‌کنند، ممکن است به دلیل شدت بیماری و وضعیت سلامت کلی باشد، نه اثر مستقیم درمان (12).

نتیجه گیری

اگر استفاده طولانی مدت از انسولین بدون نظارت پزشک و مراقب سلامت باشد و کنترل لازم صورت نگیرد، می‌تواند ضرر زیادی به فرد برساند. تزریق انسولین حتما باید زیرنظر پزشک متخصص و مراقب سلامت باشد و همزمان با تزریق انسولین، تغییرات مربوط به سبک زندگی مانند رژیم غذایی سالم، ورزش و سایر خودمراقبتی‌ها تنظیم شود تا عوارض احتمالی انسولین و خطر ابتلا به سایر بیماری‌ها، حین درمان فرد، به حداقل برسد.

 

منابع

  1. Klip A, McGraw TE, James DE. Thirty sweet years of GLUT4. Journal of Biological Chemistry. 2019;294(30):11369-81.
  2. Association AD. Insulin Basics [Available from: https://diabetes.org/health-wellness/medication/insulin-basics.
  3. Chen YY, Wang JP, Jiang YY, Li H, Hu YH, Lee KO, Li GW. Fasting plasma insulin at 5 years of age predicted subsequent weight increase in early childhood over a 5-year period—the Da Qing children cohort study. PLoS One. 2015;10(6):e0127389.
  4. Koivisto VA. Insulin therapy in type II diabetes. Diabetes Care. 1993;16(Supplement_3):29-39.
  5. Astley CM, Todd JN, Salem RM, Vedantam S, Ebbeling CB, Huang PL, et al. Genetic evidence that carbohydrate-stimulated insulin secretion leads to obesity. Clinical chemistry. 2018;64(1):192-200.
  6. Belfiore A, Malaguarnera R, Vella V, Lawrence MC, Sciacca L, Frasca F, et al. Insulin receptor isoforms in physiology and disease: an updated view. Endocrine reviews. 2017;38(5):379-431.
  7. Othman EM, Leyh A, Stopper H. Insulin mediated DNA damage in mammalian colon cells and human lymphocytes in vitro. Mutation Research/Fundamental and Molecular Mechanisms of Mutagenesis. 2013;745:34-9.
  8. Holden SE, Jenkins‐Jones S, Morgan CL, Schernthaner G, Currie CJ. Glucose‐lowering with exogenous insulin monotherapy in type 2 diabetes: dose association with all‐cause mortality, cardiovascular events and cancer. Diabetes, Obesity and Metabolism. 2015;17(4):350-62.
  9. Gamble J-M, Chibrikov E, Twells LK, Midodzi WK, Young SW, MacDonald D, Majumdar SR. Association of insulin dosage with mortality or major adverse cardiovascular events: a retrospective cohort study. The lancet Diabetes & endocrinology. 2017;5(1):43-52.
  10. Wang F, Han L, Hu D. Fasting insulin, insulin resistance and risk of hypertension in the general population: a meta-analysis. Clinica Chimica Acta. 2017;464:57-63.
  11. Muscogiuri G, Colao A, Orio F. Insulin-Mediated Diseases: Adrenal Mass and Polycystic Ovary Syndrome. Trends in Endocrinology & Metabolism. 2015;26(10):512-4.
  12. Lee SJ. So Much Insulin, So Much Hypoglycemia. JAMA Internal Medicine. 2014;174(5):686-8.

به این نوشته امتیاز بدهید!

پردیس زارع پور

پردیس زارع پور

دانشجوی کارشناسی ارشد اپیدمیولوژی دانشگاه علوم پزشکی تهران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

18 − 10 =

  • ×